براي اعتراض
عليه ستم و استبداد حاكم
در روز 16 آذر
زنان آگاه ايران زمين
ديري است كه ضربات ستم مضاعف برجسم و جان ما زنان اين مرز و بوم، حتي تنفس كشيدن را سخت نموده و دنيا را بر روي ما تيره و تار كرده است. اما زمانه در حال تغيير است و اين تغيير رو به سوي آزادي و برابري دارد. هرچند كه ابرهاي تيره و تار، در حاكميت مشتي چماقدار، به ظاهر همه جا را پوشانده، ولي چه باك كه زنان ايراني هيچگاه در گذر زمانه دست از مبارزه نكشيدند و حق مسلم خود را از گلوي حاكمان زن ستيز بيرون خواهند كشيد.
و حالا ديگر روز ما يعني روز 16 آذر فرا ميرسد!
روز 16 آذر با تمامي ابهت و عظمت تاريخي اش نزديك است ، اين روز نشانه مقاومت و ايستادگي زنان و مردان و دانشجويان آزاديخواه در سراسر ايران زمين است . ما ميتوانيم اين روز را براي خود به ثبت رسانيم. روزي كه زنان، پيشاپيش و جلودار مقاومتي سترگ در مقابل دانشگاه تهران سرود آزادي سر خواهند داد. روزي كه به همگان نشان خواهيم داد كه پيروزي ازآن ماست و زنان ايراني تن به ستم مضاعف و نابرابري در چنين نظام زن ستيزي نخواهند داد . در روز 16 آذر اين شعار را سر خواهيم داد كه :
” ما مقاومت ميكنيم پس، هستم! ”
ستم حاكم بر ميهن اسيرمان ايران ، بطور خاص ، بعد از روي كار آمدن يك جاني تيرخلاص زن ، نه تنها بر روي ما زنان ايراني، بلكه تمامي جوانان و دانشجويان ميهن حكمفرماست ، پس بايد كاري كنيم كارستان و بايد چنين روزهايي را با خاطره شهداي دانشجو بطور خاص، شهداي خيزش سال 78 ، به روزهايي فراموشي ناپذير تبديل نمود و به حاكمان وقت بفهمانيم كه ما سر سازش، با اين نظام زن ستيز و آزادي كش نخواهيم داشت.
خواسته اصلي ما در اين روز آزادي زندانيان سياسي خواهد بود و نفي هرگونه ستم و نابرابري.
پس چهارشنبه 16 آذر ساعت 2 بعد از ظهر جلو دانشگاه تهران به سمت ميدان انقلاب آزادي زندانيانمان را طلب خواهيم نمود و فرياد آزادي سر خواهيم داد.
چگونه با دشمنان خلق، به دوستی تا کنم
تو وقف زندان ، و من تماشا کنم؟!
تو وقف زندان ، و من بمانم خموش؟!
قسم به ” زن ” ، نازنم اگر مدارا کنم!
انجمن دفاع از حقوق زنان در ايران
زنان آگاه ايران زمين
ديري است كه ضربات ستم مضاعف برجسم و جان ما زنان اين مرز و بوم، حتي تنفس كشيدن را سخت نموده و دنيا را بر روي ما تيره و تار كرده است. اما زمانه در حال تغيير است و اين تغيير رو به سوي آزادي و برابري دارد. هرچند كه ابرهاي تيره و تار، در حاكميت مشتي چماقدار، به ظاهر همه جا را پوشانده، ولي چه باك كه زنان ايراني هيچگاه در گذر زمانه دست از مبارزه نكشيدند و حق مسلم خود را از گلوي حاكمان زن ستيز بيرون خواهند كشيد.
و حالا ديگر روز ما يعني روز 16 آذر فرا ميرسد!
روز 16 آذر با تمامي ابهت و عظمت تاريخي اش نزديك است ، اين روز نشانه مقاومت و ايستادگي زنان و مردان و دانشجويان آزاديخواه در سراسر ايران زمين است . ما ميتوانيم اين روز را براي خود به ثبت رسانيم. روزي كه زنان، پيشاپيش و جلودار مقاومتي سترگ در مقابل دانشگاه تهران سرود آزادي سر خواهند داد. روزي كه به همگان نشان خواهيم داد كه پيروزي ازآن ماست و زنان ايراني تن به ستم مضاعف و نابرابري در چنين نظام زن ستيزي نخواهند داد . در روز 16 آذر اين شعار را سر خواهيم داد كه :
” ما مقاومت ميكنيم پس، هستم! ”
ستم حاكم بر ميهن اسيرمان ايران ، بطور خاص ، بعد از روي كار آمدن يك جاني تيرخلاص زن ، نه تنها بر روي ما زنان ايراني، بلكه تمامي جوانان و دانشجويان ميهن حكمفرماست ، پس بايد كاري كنيم كارستان و بايد چنين روزهايي را با خاطره شهداي دانشجو بطور خاص، شهداي خيزش سال 78 ، به روزهايي فراموشي ناپذير تبديل نمود و به حاكمان وقت بفهمانيم كه ما سر سازش، با اين نظام زن ستيز و آزادي كش نخواهيم داشت.
خواسته اصلي ما در اين روز آزادي زندانيان سياسي خواهد بود و نفي هرگونه ستم و نابرابري.
پس چهارشنبه 16 آذر ساعت 2 بعد از ظهر جلو دانشگاه تهران به سمت ميدان انقلاب آزادي زندانيانمان را طلب خواهيم نمود و فرياد آزادي سر خواهيم داد.
چگونه با دشمنان خلق، به دوستی تا کنم
تو وقف زندان ، و من تماشا کنم؟!
تو وقف زندان ، و من بمانم خموش؟!
قسم به ” زن ” ، نازنم اگر مدارا کنم!
انجمن دفاع از حقوق زنان در ايران
