گزارشی کوتاه از چهارمین جشنواره سینمای ایران در تبعید (پاریس)
این جشنواره که در مدتی کوتاه توانسته است با امکانات مالی بسیار ناچیزش، جای خود را در میان جشنواره های سینمای بیشماری که هرساله در فرانسه با حمایت های مالی قابل توجه سازمان های مختلف دولتی یا غیر دولتی، برگزار میشوند باز کند، درچهارمین سال برگزاری اش سی و پنج فیلم کوتاه و بلند از سی و چهار کارگردان ایرانی( با چهارده فیلم) و غیر ایرانی (بلژیکی، کانادایی، مکزیکی، اسپانیایی، آمریکایی، هنگ کنگی، فرانسوی، الجزایری و سوئدی) با بیست و یک فیلم که از میان بیش از پنجاه فیلم انتخاب شده بودند با موفقیت بسیار از نهم تا دوازدهم ماه مارس در پاریس به نمایش گذاشت.
این جشنواره که در مدتی کوتاه توانسته است با امکانات مالی بسیار ناچیزش، جای خود را در میان جشنواره های سینمای بیشماری که هرساله در فرانسه با حمایت های مالی قابل توجه سازمان های مختلف دولتی یا غیر دولتی، برگزار میشوند باز کند، درچهارمین سال برگزاری اش سی و پنج فیلم کوتاه و بلند از سی و چهار کارگردان ایرانی( با چهارده فیلم) و غیر ایرانی (بلژیکی، کانادایی، مکزیکی، اسپانیایی، آمریکایی، هنگ کنگی، فرانسوی، الجزایری و سوئدی) با بیست و یک فیلم که از میان بیش از پنجاه فیلم انتخاب شده بودند با موفقیت بسیار از نهم تا دوازدهم ماه مارس در پاریس به نمایش گذاشت.
استقبال فرانسوی ها و ایرانی های (بی ادعای) ساکن پاریس و حومه چندین بار به حدی رسید که متاسفانه عده ای از علاقمندان به علت کمبود جا به سالن محل نمایش راه نیافتند.
انجمن هنر در تبعید موفقیت خودرا در برگزاری جشنواره هایش مدیون همه ی آن گروه از تماشاگرانی که با حضورهمیشگی شان و هنرمندانی که با ارائه کارهای با ارزششان به این جشنواره ها اعتبار می بخشند می داند.
جای دارد از همه ی عزیزانی که بی هیچ بغض و حسادتی در انعکاس خبرهای مربوط به برنامه های انجمن، انجمن را یاری داده و می دهند، و موجب تشویق و دلگرمی ام برای ادامه ی این راه دشوار می شوند، سپاسگزاری کنم.
جواد دادستان
انجمن هنر در تبعید موفقیت خودرا در برگزاری جشنواره هایش مدیون همه ی آن گروه از تماشاگرانی که با حضورهمیشگی شان و هنرمندانی که با ارائه کارهای با ارزششان به این جشنواره ها اعتبار می بخشند می داند.
جای دارد از همه ی عزیزانی که بی هیچ بغض و حسادتی در انعکاس خبرهای مربوط به برنامه های انجمن، انجمن را یاری داده و می دهند، و موجب تشویق و دلگرمی ام برای ادامه ی این راه دشوار می شوند، سپاسگزاری کنم.
جواد دادستان
مدیر انجمن هنر در تبعید
