درباره سياست های ماجراجويانه رژيم
پنجشنبه دوازدهم آبان ماه ۱۳۸۴
هم ميهنان عزيزم،
جمهوری اسلامی با اظهارات اخير محمود احمدی نژاد، بارديگر، ماهيت جنگ افروز، ماجراجويانه و ضد انسانی خويش را آشکار ساخته و تروريسم دولتی را در قالب يک دولت تروريستی به نمايش گذاشته است.
اينک در جمهوری اسلامي، سياست با زبان جنون و جنايت سخن می گويد.
دولت رمال ها، جانيان و جنايتکاران در يک بن بست سياسی و در بحران های عميق اقتصادی و اجتماعي، نه تنها پاسخ مشکلات عميق مردم ايران را در عمق «چاه جمکران» جستجو می کند بلکه با اظهارات نفرت انگيز رئيس جمهورش عليه اسرائيل و تهديد دولت های مسلمان منطقه، چاه ژرفی تدارک می بيند که منافع ملی و تماميت ارضی ايران اولين قربانيان آن خواهند بود.
رژيمی که بجای تلاش برای رفاه، امنيت و آسايش ملت ايران و کمک به استقرارصلح در ايجاد يک دولت مستقل فلسطيني، امکانات اقتصادی و نظامی (و شايد اتمي) خود را برای نابود کردن کشوری مستقل از اعضای سازمان ملل متحد بکار می گيرد، نه تنها نفرت عموم ايرانيان بلکه انزجار تمام جهانيان را برانگيخته است.
در اين شرايط حساس، وظيفه عموم رهبران سياسی و روشنفکران ايران است که يکپارچه و يکصدا، ضمن افشای بلاهت ها و بی تدبيری های جمهوری اسلامی و محکوم کردن سياست های جنايتکارانه و جنگ افروز آن، بکوشند تا در افکار بين المللي، حساب ملت صلح دوست و آزاديخواه ايران را از حساب يک رژيم تروريست و تروريست پرورجدا سازند.
دولت های آزاد جهان بايد بدانند که جمهوری اسلامي، رژيمی است ذاتا آشوب زا و آشوب زی و لذا تنها با
سرنگونی اين رژيم فاشيستی است که آزادي، امنيت، رفاه صلح و آرامش به ايران و منطقه بازخواهد گشت.
پاينده ايران
پنجشنبه دوازدهم آبان ماه ۱۳۸۴
هم ميهنان عزيزم،
جمهوری اسلامی با اظهارات اخير محمود احمدی نژاد، بارديگر، ماهيت جنگ افروز، ماجراجويانه و ضد انسانی خويش را آشکار ساخته و تروريسم دولتی را در قالب يک دولت تروريستی به نمايش گذاشته است.
اينک در جمهوری اسلامي، سياست با زبان جنون و جنايت سخن می گويد.
دولت رمال ها، جانيان و جنايتکاران در يک بن بست سياسی و در بحران های عميق اقتصادی و اجتماعي، نه تنها پاسخ مشکلات عميق مردم ايران را در عمق «چاه جمکران» جستجو می کند بلکه با اظهارات نفرت انگيز رئيس جمهورش عليه اسرائيل و تهديد دولت های مسلمان منطقه، چاه ژرفی تدارک می بيند که منافع ملی و تماميت ارضی ايران اولين قربانيان آن خواهند بود.
رژيمی که بجای تلاش برای رفاه، امنيت و آسايش ملت ايران و کمک به استقرارصلح در ايجاد يک دولت مستقل فلسطيني، امکانات اقتصادی و نظامی (و شايد اتمي) خود را برای نابود کردن کشوری مستقل از اعضای سازمان ملل متحد بکار می گيرد، نه تنها نفرت عموم ايرانيان بلکه انزجار تمام جهانيان را برانگيخته است.
در اين شرايط حساس، وظيفه عموم رهبران سياسی و روشنفکران ايران است که يکپارچه و يکصدا، ضمن افشای بلاهت ها و بی تدبيری های جمهوری اسلامی و محکوم کردن سياست های جنايتکارانه و جنگ افروز آن، بکوشند تا در افکار بين المللي، حساب ملت صلح دوست و آزاديخواه ايران را از حساب يک رژيم تروريست و تروريست پرورجدا سازند.
دولت های آزاد جهان بايد بدانند که جمهوری اسلامي، رژيمی است ذاتا آشوب زا و آشوب زی و لذا تنها با
سرنگونی اين رژيم فاشيستی است که آزادي، امنيت، رفاه صلح و آرامش به ايران و منطقه بازخواهد گشت.
پاينده ايران
